Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής

Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής  χαρακτηρίζεται η πρόσκρουση του στροφικού πετάλου (οι μύες γύρω από τη κεφαλή του  βραχίονα) στο ακρώμιο (οστό κάτω από το οποίο διέρχονται αυτοί οι τένοντες. Εκδηλώνεται  κατά την διάρκεια  της ανύψωσης της χειρός με έσω στροφή.

Μπορεί να οφείλεται είτε σε ανατομικά αίτια (Μη φυσιολογική μορφολογία του ακρωμίου, υπερτροφικός ακρωμιοκορακοειδής σύνδεσμος, υπερτροφικός ορογόνος θύλακας), είτε σε φλεγμονή λόγω οστεοαρθρίτιδας ή και ρήξης των τενόντων του στροφικού πετάλου) είτε σε λειτουργικά αίτια (αστάθεια ή αδυναμία του ώμου που δεν επιτρέπει τη σωστή επικέντρωση της βραχιόνιας κεφαλής).

Εάν η συντηρητική θεραπεία ή οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης δεν φέρουν αποτέλεσμα,  ή η υπακρωμιακή προστριβή είναι  σε προχωρημένα στάδια ή σε συνδυασμό με άλλες τοπικές παθήσεις, τότε η σύγχρονη θεραπεία γίνεται με αρθροσκοπική χειρουργική.

Μέσα από μία οπή, με τοπική αναισθησία, στο ιατρείο, ο ορθοπαιδικός Χρύσανθος Χρυσάνθου, επιτυγχάνει την αποσυμπίεση του υπακρωμιακού χώρου, δηλαδή τη λέπτυνση του πάχους του ακρωμίου (ακρωμιοπλαστική) και τη διατομή του ακρωμιοκορακοειδή συνδέσμου.

Μετά την επέμβαση, αρχίζει άμεσα η κινητοποίηση του ώμου και  ασκήσεις από φυσικοθεραπευτή και σε λιγότερο από ένα μήνα ο ασθενής δεν αντιμετωπίζει κανένα λειτουργικό πρόβλημα στην κίνηση του ώμου.