« Παγωμένος ώμος» χαρακτηρίζεται για ευκολία η συμφιτική θυλακίτιδα, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο περιορισμός στην κίνηση της άρθρωσης του ώμου (κυρίως στην κίνηση της έξω στροφής), σε συνδυασμό με πόνο που εντείνεται
Η πάθηση εκδηλώνεται κυρίως σε διαβητικούς ασθενείς, ή μετά από κάταγμα ή τραυματισμό του ώμου ή άλλη χειρουργική επέμβαση στον ώμο. Οφείλεται κυρίως στη συρρίκνωση και πάχυνση του αρθρικού θύλακα, με την φλεγμονής, η οποία οδηγεί στο περιορισμό των κινήσεων.
Η θεραπεία της πάθησης έχει σχέση με τα όρια των αντοχών του ασθενούς στον πόνο, σε συνδυασμό με τις δραστηριότητές του επαγγελματικές και άλλες και την ανάγκη για ταχεία αποκατάσταση. Και αυτό, διότι πρόκειται για μία αυτοϊούμενη πάθηση μετά από την ολοκλήρωση ενός κύκλου προοδευτικής επιδείνωσης, διατήρησης των έντονων συμπτωμάτων και προοδευτικής βελτίωσης που διαρκεί από 18 έως 24 μήνες.
Εάν ο ασθενής επιλέξει συντηρητική θεραπεία, για την αντιμετώπιση του πόνου γίνεται έγχυση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Η άμεση αντιμετώπιση με πολύ καλά αποτελέσματα, περιλαμβάνει την αρθροσκοπική διατομή του αρθρικού θύλακα και τη λύση των συμφύσεων στο υπακρωμιακό χώρο.