Η σχαλιδωτική οστεοχονδρίτιδα είναι μία πάθηση που εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά 10-20 ετών και πολύ συχνότερα στα αγόρια. Εκδηλώνεται κυρίως στο γόνατο και σπανιότερα στην άρθρωση του αγκώνα ή την ποδοκνημική. Εάν δεν αποκατασταθεί, οδηγεί σε οστεονέκρωση του υποχόνδριου οστού.
Στο πρώτο στάδιο, ο αρθρικός χόνδρος δεν επηρεάζεται. Αντιμετωπίζεται είτε συντηρητικά για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας είτε με αρθροσκοπικούς τρυπανισμούς (Drilling) για τη διάνοιξη οπών, ώστε να επιτευχθεί η αύξηση της αιμάτωσης και η δημιουργία υποτυπώδους χόνδρου.
Στο δεύτερο στάδιο ο αρθρικός χόνδρος αρχίζει να αποκολλάται και η θεραπεία είναι ανάλογη με αυτή του πρώτου σταδίου.
Στο τρίτο στάδιο, η αποκόλληση είναι πλήρης αλλά ο χόνδρος δεν έχει ελευθερωθεί. Στο τέταρτο στάδιο, το υποχόνδριο οστό νεκρώνεται και αποκολλάται από την άρθρωση, με αποτέλεσμα να μετακινείται σαν ελεύθερο τεμάχιο. Η αντιμετώπισή τους γίνεται επίσης με αρθροσκοπική χειρουργική, όπου επιχειρείται η συγκράτηση του οστικού τεμαχίου με άγκυρες, εφόσον εκτιμηθεί ότι το οστικό τεμάχιο είναι βιώσιμο. Εάν δεν είναι, τότε μπορεί να εφαρμοστεί η τεχνική των μικροκαταγμάτων, ή η αντικατάστασης του μεταμόσχευση οστεοχόνδρινων κυλίνδρων ( OATS/ Mosaic Plasty)